گذاشتن شالدون

توضیحات

شالدون چیست ؟

شالدون یک لوله پلاستیکی نرم ( با قطر نصف خودکار و طول حدود ۲۰ سانتی متر ) می باشد که از طریق پوست در یک رگ مرکزی در ناحیه گردن یا کشاله ران قرار داده می شود تا از طریق آن خون جهت دیالیزوارد دستگاه همودیالیز شده و پس از همودیالیز به بدن برگردانده شود. در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که فیستول شریانی وریدی به موقع تعبیه نشده است و یا در بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیه که به علت عملکرد ناکافی کلیه امکان برداشتن سموم و مایعات اضافی توسط کلیه وجود ندارد نیاز به کاتتر گذاری جهت همودیالیز می باشد. همچنین در بیماری های خودایمنی و MS جهت روش درمانی پلاسمافوزیس که به دلیل خارج ساختن آنتی بادی های زیان بار یا مضر در خون بیمار انجام می شود ،گذاشتن کاتتر شالدون ضرورت پیدا می کند.  در این مقاله در مورد شالدون گذاری و عوارض پس از آن و همچنین نکات ضروری در مورد شالدون گذاری توضیحات مفیدی ارائه کرده است. بیشتر بدانید :

عوارض پس از شالدون گذاری :

عوارض  کاتتر گذاری نادر است و عبارتند از :

خونریزی ، آسیب به بافت های اطراف از جمله شریان مجاور و آسیب به ریه. در صورت وقوع خونریزی و آسیب عروقی اکثر موارد با استراحت و تمهیدات غیر تهاجمی کنترل می شود. به ندرت نیاز به تزریق خون و جراحی جهت کنترل خونریزی است؛
به ندرت آسیب به بافت ریه وارد می شود؛
عوارض دیر رس کاتتر شامل عفونت ، ایجاد لخته و تنگی در رگ و ترومبوز کاتتر است.

آمادگی های قبل از کاتتر گذاری :

در صورتی که از داروهای رقیق کننده خون نظیر آسپیرین ، پلاویکس و وارفارین استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید؛
قبل از انجام کاتتر گذاری بهتر است استحمام نمایید؛
موهای ناحیه تعبیه کاتتر با ماشین اصلاح برقی تراشیده شود؛
نمونه خون جهت بررسی اختلالات خونریزی دهنده از شما گرفته می شود.

نحوه قرار دادن کاتتر شالدون :

کاتتر گذاری در اتاقی خارج از بخش که به همین منظور تجهیز شده است ، انجام می شود.
شما به پشت روی تخت دراز می کشید و سر تخت پایین آورده می شود ( پایین تر از پای بیمار قرار می گیرد ).
در صورتی که قرار است کاتتر در ناحیه کشاله ران گذاشته شود نیازی به پایین آوردن سر تخت نیست. بعد از ضد عفونی کردن پوست ، محل ورود کاتتر بی حس می شود. پس از گرفتن رگ با سوزن و قرار دادن کاتتر ، کاتتر با بخیه در محل ثابت و هپارینه می شود تا خون در محل کاتترگذاری شده منعقد نگردد.

مراقبت های پس از شالدون گذاری :

از تماس آب با کاتتر خودداری شود. جهت استحمام باید کاتتر با پوشش ضد آب پوشانده شود. بهتر است که سر و بدن جداگانه شسته شود تا احتمال تماس کاتتر با آب کم شود. دوش گرفتن به نحوی که کاتتر در آب غوطه ور نشود بهترین روش است. پس از دوش گرفتن پانسمان جدید روی محل گذاشته و پماد آنتی بیوتیک روی موضع قرار دهید.
از فعالیت های سنگین و فعالیت هایی که منجر به افزایش فشار داخل شکمی می شوند ، مثل زور زدن پرهیز شود.
در صورت وقوع درد ، خونریزی در اطراف کاتتر ، تب و یا لرز حین همودیالیز سریعا به مرکز درمانی مراجعه شود.
سعی کنید به سمتی که کاتتر شالدون دارد نخوابید.
روزانه پانسمان کاتتر شالدون تعویض شود.